Hierbij weer een nieuwe vlog. Uitdagend weekje met de chemo en een realisatie dat het nieuwe normaal nog lang niet zo is zoals ik bedacht had met m’n hoofd. Maar het is:
Deze kankerreis is zoveel meer dan kanker. Het is echt een reis, een proces. En de kunst voor mij zit in het aanvaarden wat is. Wat is op dit moment (van de dag) mijn nieuwe normaal? En hoe kan ik die ook echt laten zijn zoals ie zich aandient? De woorden acceptatie of aanvaarding, vanuit een plek van willen of vanuit een plek van zijn..
